အခ်စ္ပန္း

အလုပ္သမား လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးနဲ႔ ျပည္သူ႕အင္အားဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ခင္ခင္သိန္းဆိုတာ အသက္က (၂၅)သာ ႐ွိေသးသည့္ လုံးႀကီးေပါက္လွေလးျဖစ္ၿပီး ေခ်ာသည္ လွသည္ဟူေသာ စာရင္းဝင္သူတေယာက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ယူထားေသာ ေယာက်္ားက ကုန္သည္.. တလေလာက္မွ တေခါက္ေလာက္သာ အိမ္သို႔ျပန္လာသည္။

တခါလာလွ်င္ေတာ့ တပတ္ေလာက္ေနၿပီး ျပန္သြားတတ္သည္။ ျပန္လာလွ်င္လည္း ေငြေၾကးေတြက အလုံအေလာက္ပင္ ပါလာတတ္သည္။ သို႔ေပမဲ့လည္း ခင္ခင္သိန္းသည္ နဂိုထဲကမွ အသုံးအစြဲႀကီးသူျဖစ္၍ ေယာက်ာ္းခရီးထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ ရက္အတြင္းမွာပင္ ေငြက ျပတ္သြားေလ့႐ွိပါသည္။


အဲဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ခင္သိန္းသည္ အကိုႀကီးတေယာက္လိုေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္ထံမွ ေငြေခ်းရသည္။ အတိုးက ႏွစ္ဆယ္တိုးျဖစ္သည္။ ၾကာလာေတာ့ အတိုးေတြက နစ္လာသည္။ ေငြေခ်းထားေၾကာင္းကိုလဲ ေယာက်ာ္းကို မေျပာရဲ။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေႂကြးေတြက လည္ပင္းခိုက္၍လာရသည္။ သည္ၾကားထဲတြင္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူက သူမႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ခရီးထြက္ေနရသည္။

ေသြးသားဆူၿဖိဳးတုံးအ႐ြယ္ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ ဆႏၵမျပည့္ဝေသာ ေဝဒနာကို ခံစားလာရသည္ ။ သည္ေတာ့လဲ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဆိုတာမ်ိဳးလို သူမကို မၾကာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ္ေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကြန္ယက္အတြင္းသို႔ အသာေလး ေခါင္း႐ိႈကာ ဝင္ခဲ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က သူေခ်းထားေသာ ေငြေတြကို ေလွ်ာ္ပစ္႐ုံမကေသးဘဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပုံမွန္ဆိုသလိုပင္ သူမကို ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့ပါေသးသည္ ။ ခင္ခင္သိန္း၏ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေသာ ကာမဆႏၵမ်ားလည္း ျပည့္ဝခဲ့ရသည္ ။ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ပင္ ျဖစ္သည္ ။

ဒီေန႔ ညေနလည္း ခင္ခင္သိန္းသည္ ညီမျဖစ္သူ ခ်ိဳခ်ိဳကို  ဦးေမာင္ေမာင္၏ အိမ္သို႔ စက္ဘီးျဖင့္လိုက္ပို႔ခိုင္းၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳကို ျပန္လႊတ္လိုက္ေလသည္။အခုပင္လွ်င္ ဦးေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ခင္ခင္သိန္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အဝတ္အစားမ်ားမ႐ွိၾကေတာ့ပဲ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနၾကၿပီး  ဦးေမာင္ေမာင္က ပက္လက္လွန္၍ေနကာ ခင္ခင္သိန္းက သူ၏ေဘးတြင္ ကပ္ရက္ထိုင္ေန၏။  ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို လက္ကေလးျဖင့္ ကိုင္၍ ကစားေန၏ ။ လီးႀကီးကလည္း အေၾကာေတြ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေလသည္။

ခင္ခင္သိန္းက  ဦးေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကို သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ အရင္းက ဥကို လွ်ာေလးနဲ႔ တယုတယ လ်က္ေပးသည္။ လီးတန္ႀကီးတေလွ်ာက္ လွ်ာေလးႏွင့္တက္လာရင္းဆီးေပါက္ဝထိပ္အကြဲေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ထိုးသည္။ၿပီးေတာ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကို သူမအာခံတြင္းထဲ စုပ္မ်ိဳလိုက္ေရာ။

” အ.. အင္း.. ျမင့္.. အင့္.. ဟင္း “ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာ တြန္႔ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားရၿပီး သူ၏ခါးႀကီးမွာ ေကာ့၍ တက္လာ၏။ ၿပီးေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ခင္ခင္သိန္း၏ ဆံပင္ေတြၾကားထဲ ထိုးသြင္းကာ အားမလိုအားမရျဖင့္ ပြတ္သပ္ေန၏။ ေနာက္ေတာ့ ဦးေမာင္ေမာင္၏ လက္တဖက္က ခင္ခင္သိန္း၏ႏို႔အုံႀကီးေတြဆီကို ေရာက္သြားၿပီး ဆုတ္နယ္ေနကာ ေနာက္တဖက္ကေတာ့ စူစူမို႔မို႔ေလး႐ွိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ညိဳးလက္မနဲ႔ ၿဖဲၿပီး လက္ခလယ္နဲ႔ ေစာက္စိေလးကို ကလိေပးေန၏။


ခင္ခင္သိန္းကလည္း ခါးေလးတြန္႔ၿပီး တင္ပါးႀကီးကို ရမ္းကာ ခံစားခ်က္ေတြ အရမ္းျပင္းထန္လို႔ေန၏။ ခင္ခင္သိန္းသည္ ဦးေမာင္ေမာင္၏ လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ သူမရဲ႕လွ်ာေလးနဲ႔ ဒစ္ႀကီးပတ္ပတ္လည္ကို ယက္ေပးေနေတာ့၏။


ခဏအၾကာမွာေတာ့ ခင္ခင္သိန္းသည္ ပက္လက္လွန္ေနေသာ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးေပၚသို႔ တက္ခြကာ လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္လွ်က္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းကာ ေမွာက္ခ်လိုက္၏။စူစူမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနေသာ ခင္ခင္သိန္း၏ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ လီးႀကီး၏ဒဏ္ေၾကာင့္ အတြင္းသို႔ခြက္ဝင္သြားရေတာ့သည္။ခင္ခင္သိန္း၏ဖင္ႀကီးမ်ား ျပန္ၿပီးေျမႇာက္လိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးႀကီးရဲ႕ အေၾကာႀကီးေတြနဲ႔ ညိၿပီး ျပန္ႂကြလို႔ ေဖာင္းကားလာျပန္၏။ ႏႈတ္ခမ္းျခင္းစုပ္ၿပီး ပူးေနေပမဲ့ခါးေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ပူးလိုက္ ကြာလိုက္နဲ႔ ဖြတ္ဖြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္အသံေတြက အခန္းထဲတြင္ ညံေနသည္။

ခင္ခင္သိန္းသည္မ်က္စိစုံမွိတ္ကာ အဆက္မျပတ္ဖင္ေျပာင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းေပးရင္း ပါးစပ္ကလည္း တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ျမည္တမ္းေနေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုကိုင္၍ဆြေပးေသာအခါ ခင္ခင္သိန္းက ဘယ္ညာယိမ္းထိုးလ်က္သူ႕စိတ္ႀကိဳက္အားကုန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။

အင့္.. အင့္.. အား.. အား.. အသံေတြသည္ ခင္ခင္သိန္းတို႔၏ လိုးခ်က္အတိုင္း စည္းဝါးလိုက္ေနသလို ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးၿပီလားမသိ။ ခင္ခင္သိန္းသည္ တေဖာင္းေဖာင္းျဖင့္ ဖိခ်ေနသလို ဦးေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကလည္း ခင္ခင္သိန္းေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနသည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က ခင္ခင္သိန္း၏ ေကာ့ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေပးေနရင္းက သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ခင္ခင္သိန္း၏

ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုတ္နယ္ေခ်မြေပးေန၏။ ႏွစ္ဦးသား အ႐ွိန္ျပင္းစြာလိုးေနၾကရင္းက ခင္ခင္သိန္း၏ ဖင္ႀကီးသည္ ေဆာင့္ေနရာမွတေျဖးေျဖးအ႐ွိန္ေလ်ာ့က်သြားေလေတာ့သည္။ မ်က္ေလးမ်ား ေမွးစင္းရင္း ေစာက္ရည္မ်ားကဦးေမာင္ေမာင္၏ေဂြးအုႀကီးမ်ားေပၚမွတဆင့္ အိပ္ယာခင္းေပၚသို႔ စီးက်သြားၾကေတာ့သည္။

အားပါးတရလိုးၾကၿပီးေနာက္ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္က အိပ္ယာေပၚတြင္ အရက္ေသာက္ရင္း အေမာေျဖေနေလသည္။ ခင္ခင္သိန္းလည္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ထြက္ခဲ့ရင္း ေရကို တဝႀကီးခ်ိဳးလိုက္သည္။ သူမတကိုယ္လုံး လန္းဆန္းသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးေရာ ႏို႔ႀကီးေတြကိုပါ ဆပ္ျပာတိုက္ေနသည္။

” ခင္ေရ အကိုႀကီး ေရခ်ိဳးမယ္ကြာ “ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးေမာင္ေမာင္သည္ ခင္ခင္သိန္းကို ဖက္၍ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ပစ္လိုက္၏။ လက္တဖက္ကလည္း ခင္ခင္သိန္း၏ ေစာက္ဖုတ္ကို မထိတထိဆြေပးေနျပန္သည္။ ခုေလးတင္ လိုးခဲ့ၿပီးတဲ့လီးႀကီးကလည္း ေထာင္မတ္မာေက်ာလို႔ေနသည္။ ခင္ခင္သိန္းလည္း ပုထုဇဥ္မို႔ ဘာခံႏိုင္မွာလဲ။ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျပန္ဖက္ၿပီး နမ္းရင္း သူ႕လီးႀကီးကို ဆုတ္ကာ ဆုတ္ကာနဲ႔ ပြတ္ေပးေနမိေတာ့၏။

တင္းအိေနတဲ့ ခင္ခင္သိန္းရဲ႕ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးကို စို႔ရင္း လက္ခလယ္နဲ႔ သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ထိုးထိုးၿပီး ကလိေပးေနျပန္ေသးသည္။ခင္ခင္သိန္းသည္ သည္အတိုင္း မေနႏိုင္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ရင္ဘတ္ေရာ လည္ပင္းကိုပါ ခပ္ဖြဖြေလး ကိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ခင္ခင္သိန္းရဲ႕ႏို႔အုံေတြကို အကိုႀကီးလက္က ေခ်မြေနလိုက္တာ ေၾကမြၿပီး ႏို႔ေတြတြဲက်သြားမွာပင္ စိုးမိသည္။


” ခ်စ္တယ္ ခင္ေလးရယ္ အကိုႀကီး သိပ္ခ်စ္တယ္ “” ခင္ေလးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုႀကီးရယ္.. “” ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား.. ခင္ေလးရယ္ “ႏွစ္ေခါက္ပင္ မေျပာရပါ။ မႊန္ထူေနတဲ့ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေရခ်ိဳးခန္းထဲက ၾကမ္းျပင္ေလးမွာပင္ ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္တယ္။ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းထားသည့္အတြက္ ျပဴထြက္ေနေသာ ခင္ခင္သိန္း၏ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္က သူ႕လီးႀကီးနဲ႔ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။


” ျဗစ္.. ျဗစ္.. ဖြတ္.. ႁပြတ္.. အား.. အင္း.. ဟင္း.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. အား.. “အသံေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ဆူညံေနေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္ လိုးလိုက္တာ တအားပင္ျဖစ္သည္။ ခင္ခင္သိန္း၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက စုံကိုင္ဆြဲကာ အငမ္းမရေဆာင့္ေနသည္။ ေရေတြစိုေနသျဖင့္လည္း အသံမ်ားမွာ ဆူညံေနသည္။ အိမ္ထဲတြင္ လူမ႐ွိ၍ ေတာ္ေသးသည္။


” အား.. အား.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. “ခင္ခင္သိန္းကလည္း အကိုႀကီး ေဆာင့္အားေကာင္းေစရန္ သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ေပးေနမိသည္။ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္အလိုးခံခဲ့ဘူးသမွ် လီးေတြထဲမွာေတာ့ အကိုႀကီး၏ လီးက အ႐ွည္ဆုံးမို႔ထင္၏။ သူမ၏ သားအိမ္ကိုပင္ လာ၍ လာ၍ ေထာက္ေနသည္။

” အင့္.. အင့္.. နာနာေဆာင့္ အကိုႀကီး..ခင္ေလးကို မညႇာနဲ႔.. ဖြတ္.. ဖြတ္.. ႁပြတ္.. ႁပြတ္.. “ခင္ခင္သိန္းထန္ေနမွန္းသိ၍ ဦးေမာင္ေမာင္တေယာက္ မ်က္ႏွာနီျမန္းကာ နားထင္ေၾကာမ်ားေထာင္လာသည္ အထိ အစြမ္းကုန္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေပးေနသည္။ အသံေတြျမည္ၿပီး လိုးအားကလဲ ပိုၾကမ္းလာသည္။

” ေကာင္းလိုက္တာ.. အကိုႀကီးရယ္.. “မၾကာခင္မွာပင္ အဝင္အထြက္မွန္ေနေသာ လီးႀကီးသည္ ပိုမာေက်ာလာၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲ အဆုံးထိဝင္ရန္ အားနဲ႔ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးလိုက္တိုင္း ေ႐ွ႕သို႔စိုက္က်သြားေပမဲ့ ခင္ခင္သိန္းက ေက်နပ္ေန၏။ အခ်က္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လိုးၿပီးေနာက္ အကိုႀကီးတေယာက္ ေငါက္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္ကာ ပူေႏြးခြၽဲျပစ္ေသာ လရည္တို႔ကို ခင္ခင္သိန္း၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ခင္ခင္သိန္းမွာလဲ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ႐ႈံ႕ရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့ သူမ၏ေစာက္ရည္ေလးမ်ားသည္လည္း ႐ႊဲကနဲထြက္ကုန္ေတာ့၏။


ခင္ခင္သိန္းသည္ ေက်ာေလးေကာ့ၿပီး အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္ရင္ခြင္ထဲမွီလိုက္ရင္ဘဲ သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကို စုံေခ်ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ခင္ခင္သိန္းက သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ထြက္ၿပီး ေရခ်ိဳးျပစ္လိုက္သည္။ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္၏ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ လီးႀကီးကေတာ့ မာၿပီးေတာင္ေနဆဲပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ သူမ၏အစ္မ ခင္ခင္သိန္းကို ဦးေမာင္ေမာင္အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ႐ုပ္႐ွင္႐ုံေ႐ွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ေအာင္မင္းက အဆင္သင့္ေစာင့္ေန၏။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေအာင္မင္းႏွင့္အတူ ႐ုပ္႐ွင္႐ုံထဲဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။႐ုပ္႐ွင္ျပလို႔အေတာ္ၾကာတာေတာင္ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳဖက္ကို ကပ္မလာဘူး။ ခါတိုင္းဆို ႐ုပ္႐ွင္႐ုံထဲ ေရာက္ၿပီး မီးမွိတ္တာနဲ႔ အတင္းပဲဖက္ၿပီး အငမ္းမရနမ္းေနက်ကိုး။ အခုေတာ့ ေအာင္မင္းက တမ်ိဳးျဖစ္ေန၏။ ဘယ္ရမလဲ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္မင္း၏မ်က္လုံးေတြေ႐ွ႕ကို သူမ၏လက္ဝါးျဖင့္ ကာလိုက္၏။

” ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုေအာင္.. “ဒီေတာ့မွ ဘသားေခ်ာက နတ္သံမေႏွာဘဲ ေျပာေတာ့၏။ သူဟာ အခ်စ္ကံဆိုးသူရယ္ပါတဲ့၊ သူ႕ကို ေကာင္မေလးတေယာက္က မခ်စ္ဘဲနဲ႔ ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ေနတာပါတဲ့၊ ခ်ိဳခ်ိဳကို ေစာင္းေျပာတာေပါ့၊သမီးရည္းစားျဖစ္လာတာ တႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ၿပီး တခါမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္မေတြ႕ရဘူး၊ ဒီေန႔ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တယ္၊ တကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ္ဟု ဆိုလာ၏။

ဒီလိုေျပာလာေတာ့လဲ သနားစရာပင္ျဖစ္၏။ သူ႕ပခုးေပၚ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေခါင္းေလးတင္ၿပီး သူ႕နား႐ြက္ေလးကို ခ်ိဳခ်ိဳက နမ္းလိုက္၏။ ဒီေတာ့ ဖိုမဓါတ္တို႔ေတြ႕ကာ ခ်က္ခ်င္းမီးေတာက္ခဲ့ရ၏။ ေခါင္းေလးေတြပူးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းၾကေတာ့၏။ေအာင္မင္းရဲ႕လက္တဖက္ကလည္း ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာပြတ္ေပးေနၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕လက္ေလးကိုဆြဲကာ သူ႕လီးႀကီးကို ကိုင္ခိုင္းျပန္သည္။

ေဘးကလူမ်ားက ႐ုပ္႐ွင္ထဲတြင္သာ အာ႐ုံစိုက္ေနသည့္အတြက္ ေတာ္ေသး၏။ ကဲလြန္းေနသည့္ ကိုေအာင္၏လီးႀကီးက လက္တဖက္နဲ႔ဆုပ္ထားတဲ့ၾကား မာေတာင္ၿပီးတဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေန၏။ ဒီတခါ ႏို႔ေလးေတြကို အနယ္ခံရၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအစုပ္မွာ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ခနဲခံစားလိုက္ရသည္။သြားၿပီ၊ စိတ္ေတြႂကြလို႔ စိမ့္ထြက္လာတဲ့ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ ႐ုပ္႐ွင္မၿပီးခင္ ထၿပီးထမိန္ျပင္ဝတ္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။

” ဟယ္..ကိုေအာင္အိပ္တဲ့ ထပ္ခိုးေလးက အက်ယ္ႀကီးေနာ္.. ကဲ..ဘာေျပာမွာလဲ ကိုေအာင္..ႏွစ္ေယာက္ထဲက် ေျပာမယ္ဆို.. “” ခ်စ္တယ္ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္.. သိပ္ခ်စ္တယ္ကြာ “အသံတုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ေျပာရင္း ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေနာက္မွ သိုင္း၍ဖက္ကာ လည္တိုင္ေလးကို နမ္းေတာ့၏။ လက္တဖက္ကလည္း ႏို႔အုံေလးေတြကို အုပ္ကိုင္ထားရင္း ေနာက္လက္တဖက္က ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚမွ ပြတ္ေပးေနလိုက္တာ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲတြင္ လိႈက္ဖိုေနရေတာ့၏။


ေနာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ၾကျပန္သည္။ ေက်ာသိုင္းဖက္ရင္းနဲ႔ဇစ္ေလးျဖဳတ္ၿပီး အက် ႌကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ဘရာစီယာေလးအတြင္း မလုံ႔တလုံ႔ျဖစ္ေန႐ွာတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို နမ္းေနသည့္ ေအာင္မင္းမွာကေလးတေယာက္လိုပင္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးအၾကားထဲကို တ႐ိႈက္မတ္မတ္နမ္း႐ႈံသည္။ ႏို႔အားမထိတထိကိုက္လိုက္လွ်ာျဖင့္လွ်က္လိုက္ႏွင့္ ဆြေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေအာင္က ခ်ိဳခ်ိဳ၏လက္တဖက္ကို အသာဆြဲၿပီးသူ႕လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္မင္း၏ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္ မာေတာင့္ေနေသာလီးႀကီးမွာ အေတာ္ပင္ႀကီး၏။ လက္ကေလးနဲ႔ အားကုန္ဖ်စ္ညစ္တာေအာင္ လက္ညိဳးနဲ႔လက္မေကာင္းေကာင္းမထိခ်င္။

” အင္း.. ဟင္း.. ကိုေအာင္ရယ္.. “အသံေလးမွ မဆုံးခင္ ေအာင္မင္းက သူမကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ စုပ္ျပန္ေသးသည္။ ေဖာင္းႂကြလာေနတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ေနျပန္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မ႐ိုးမ႐ြနဲ႔အားမလိုအားမရျဖစ္လာရေတာ့သည္။ေအာင္မင္းက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရင္း ခ်ိဳခ်ိဳကို အိပ္ယာေပၚလွဲသိပ္ေပးလိုက္၏။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏လည္ပင္းလည္တိုင္ေလး ႏို႔ေလးမ်ားကို နမ္းေပးရင္းက တေျဖးေျဖးေအာက္ဘက္ကို ေလွ်ာၿပီးသူမ၏ခ်က္ကေလးဆီေရာက္လာေတာ့သည္။


ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာလည္း အင္း..ဟင္း..ဟင္းဟူေသာ အသံေလးမ်ား ညီးတြားလွ်က္ သူမလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေအာင္မင္း၏ေခါင္းက ဆံပင္မ်ားကို ထိုးဖြေပးေနမိသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ကိုယ္လုံးကေလးဟာ လူးလူးလြန္႔လြန္႔ျဖစ္လာလ်က္ ေအာင္မင္းက သူမ၏ထမီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဖင္ကေလးကိုပင္ ႂကြေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေပါင္လုံးႀကီးတဖက္ကို နမ္း႐ႈံရင္း က်န္လက္တဖက္ကေတာ့ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ေခ်ေနေလသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီးေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို လက္နဲ႔အသာၿဖဲၿပီး ေစာက္စိခြၽန္ခြၽန္ေလးကို သူ၏လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ကုန္းရက္လိုက္ေတာ့သည္။

” အ.. ကိုေအာင္.. အင္း.. ဟင့္.. ကိုေအာင္ရယ္.. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္.. အင္း.. ဟင္း.. ဟင္း.. အား.. အား.. “ခ်ိဳခ်ိဳ၏ခါးေလးမွာ ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာရင္း သူမ၏အသက္႐ွဴသံမ်ားသည္လည္း ျပင္းလာရေလသည္။” အင့္.. ဟင့္.. ခ်ိဳခ်ိဳမေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္.. “ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ေျပာရင္းက အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ အိပ္ယာခင္းကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ေခ်ေနေတာ့သည္။


ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားေနရသည္မို႔ ညီးတြားေနရခိုက္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လွ်ာႀကီးအဆုံးအထိတြင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဖင္ႀကီးပင္ ႂကြတက္သြားရေတာ့သည္။ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလးဆြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းသားမ်ားကို ငုံရင္းေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္း အထက္ေအာက္ လွ်ာျဖင့္ ကလိေပးေနျပန္သည္။

ေအာင္မင္း၏လွ်ာဒဏ္ေၾကာင့္ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ ခါးေလးတြန္႔ၿပီး ေကာ့၍ ေကာ့၍တက္လာသည္။ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေစာက္ပတ္တခုလုံးလည္း ပူေႏြးလာၿပီး ရင္ထဲ ဟာ၍ဟာ၍သြားရ၏။ သူမ အသဲထဲပင္ က်င္ၿပီး ေအးစိမ့္သြားေနရေတာ့၏။ခ်ိဳခ်ိဳသည္ တခါမွ အမႈတ္မခံခဲ့ဘူးေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲကလား၊ ရင္ထဲကလားပင္မသိ ဟာသြားသလိုလို ဖိုသြားသလိုလိုျဖင့္ ဖင္ႀကီးမ်ားကိုပင္ ေကာ့ ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အရသာ႐ွိလိုက္တာကလဲ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ တခါတခါမ်ား ေအာင္မင္းရဲ႕လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္စိေလးကို ပြတ္တိုက္သြားတဲ့အခါဆိုရင္ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ဘယ္လိုႀကီးခံစားသြားရမွန္း မသိဘူး။

ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ေအာင္မင္းရဲ႕ေခါင္းကို အတင္းထဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ဒီအခါမွာေတာ့ ကိုေအာင္က ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ဖင္သားႀကီးကို ဆုပ္နယ္ေပးျပန္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးကာမစိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တက္ႂကြေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ခဏေနတဲ့အခါမွာေတာ့ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳကို တေစာင္းလွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန သူမေပါင္တလုံးကို မၿပီးၿဖဲကာ နီတာရဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို အသာေတ့ရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

” အ..အ.. နာတယ္.. ကိုေအာင္ရယ္.. အင္း.. “ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးသည္ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တဝက္မ႐ွိတ႐ွိဝင္ေနတဲ့အခိုက္မွာပင္ေစာက္ေခါင္းတခုလုံး ျပည့္က်ပ္သိပ္ေနေတာ့၏။ ေအာင္မင္းက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို အသာရပ္ထားၿပီး သူမႏို႔ႀကီးတလုံးကို နယ္ေပးရင္း ေနာက္ႏို႔သီးေခါင္းေလးတခုကို ႐ြ႐ြေလးေခ်ေပးေန၏။

ေအာင္မင္းက သူမ၏လည္တိုင္ေလးႏွင့္ ဆံစပ္ေလးမ်ားကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ကလိေပးေနသည္။ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေနာက္သို႔မသိမသာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အလိုက္သိေသာ လီးႀကီးက ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ပင္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။


” ဖြတ္.. ႁပြတ္.. ဖြတ္.. အား.. အား.. အင္း.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. “ၿငီးသံေလးမ်ားထြက္လာသလို ခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲေမာလာသလို ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကလည္းသူမေစာက္ပတ္ေလးထဲ ပိုႀကီးလာသလို ခံစားလာရသည္။ လီးႀကီးက ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ဝင္ထြက္ေနေသာ္လည္း ကာမစိတ္ျပင္းထန္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့ အားမလိုအားမရျဖစ္ကာသူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေပး၏။


ေအာင္မင္းက ေဆာင့္၍အလိုး ခ်ိဳခ်ိဳက ဖင္ႀကီးေနာက္သို႔ပစ္အေပးမွာ ဆုံသြားလွ်င္ေတာ့ လီးႀကီးသည္ သူမရင္ေခါင္းထဲ ေရာက္ေရာက္သြားသလားပင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။” တခါထဲကို ေအာင့္ေအာင့္သြားတာပဲ.. ကိုေအာင္ရယ္.. “တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ ေအာင္မင္းက သူမႏို႔ႀကီးေတြကို အတင္းေခ်ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အ႐ွိန္ျမ ွင့္လာသည္။ ႏွစ္ဦးသား ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနေပမဲ့ အသဲထဲေအးေန၏။

” ဆက္ေဆာင့္ေပးပါ..ကိုေအာင္ရယ္.. နာနာေလးေဆာင့္ေပးစမ္းပါ..ခ်ိဳ ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္းမသိဘူး.. “ေအာင္မင္းက ၾကဳံး၍ၾကဳံး၍ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္ရာ ႏွစ္ဦးသား ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္သြားၾကၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ သုက္ေရမ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲစိုကုန္ေတာ့ေလသည္။ခဏအၾကာမွာေတာ့ အနားယူေနရင္း ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလး စုပ္ေပးေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ ေအာင္မင္းတကိုယ္လုံးကိုဖက္ရင္း ျပန္၍နမ္းေပးလိုက္သည္။


ရမၼက္စိတ္ေတြ ၿငိမ္းေအးမသြားေသးေသာ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္မင္း၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။လီးေတာင္မေနပဲနဲ႔ေတာင္ လုံးပတ္ကတုတ္ၿပီး နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ခ်ိဳခ်ိဳ အားပါးတရဆုပ္ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္မိေတာ့ လက္ထဲတြင္ တစထက္တစ စံခ်ိန္မွီေအာင္ပင္ မာေတာင္လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။

ခ်ိဳခ်ိဳက သူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးတဖက္ ေအာင္မင္း၏ေပါင္ေပၚသို႔ ခြတင္လိုက္ေတာ့ လီးတန္ႀကီးမွာ သူမေစာက္ဖုတ္ေလးႏွင့္ မလြတ္မလပ္ျဖစ္ကာ ထိုးေထာက္မိလိုက္ျပန္ပါသည္။ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ဆြဲစုပ္ရင္းက ေပါင္ႀကီးတဖက္ကို သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္အဝတြင္ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။





ခါးေလးတြန္႔သြားရာမွပင္ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ေပးလိုက္ကာ ေအာင္မင္းကလဲ သူမ၏ခါးေလးကို ဆြဲ၍ဆြဲ၍ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။” အင့္.. ဟင့္.. ကို..ကိုေအာင္ရယ္.. ဟင့္.. ဟင့္.. “လီးတန္ႀကီးဝင္သြားၿပီဆိုကတည္းက ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းကာ က်ိတ္မႏိုင္ ခဲမရျဖစ္ေနရေလသည္။ ေအာင္မင္း၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း စီးစီးပိုင္ပိုင္ျဖင့္ ျပင္းထန္လွသလို သူမ၏ေစာက္စိေလးကို ဖိသိပ္သလိုပင္ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရေလသည္။ မၾကာလိုက္ပါေခ်။ ေအာင္မင္းကိုဖက္ထားေသာ သူမလက္ႏွစ္ဖက္မွာ တိုး၍တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္သလို ေအာင္မင္းလက္ေတြလည္း သူမခါးေလးကို အတင္းပင္သိမ္းၾကဳံးဖက္လိုက္ေတာ့သည္။




” အ..အင့္.. ဟင္း.. အား.. ဟင့္.. ”

Apyar Book

Comႀကီး