" ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ "

[ ပထမပိုင်း ]

**********

" ကိိုအောင်  ကိုအောင်  ထဦး "

အိပ်ကောင်းနေစဉ် ဇနီးဖြစ်သူ ဇင်မာ အသံကြောင့် လန့်နိုးလာသည်။

" ဒီနေ့  ဥပုဒ်နေလေ  ဇင်မာ ကလည်း "

" ဟုတ်ပါတယ်  ဦးစံမောင်က သူ့ဆိုင်ကယ် နိုးမရလို့  ကြည့်ပေးပါဦးတဲ့  ရပ်ကွက်ကထိန် အတွက်  ဘုန်းကြီးကျောင်း  သြားရမွာမို့  ထပါ  ကိုအောင်ရာ "

" မထချင်သေးဘူး  ခဏေနမွ လာလို့  ပြောလိုက်  ဇင်မာ "

" ကိုအောင် ကလည်း  ခဏ ကြည့်ပေးလိုက်ပါ  ဘုန်းကြီးကျောင်း သြားရမွာ  ပြောနေတာ "

" ကဲ  ခဏစောင့်လို့ ပြောလိုက်  ကိုအောင် မျက်နှာ သစ်လိုက်ဦးမယ် "

အောင်အောင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဇင်မာမှာ အိပ်ခန်းထဲမှ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။ လှည့်ထွက် သွားသော ဇင်မာ၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကြည့်ကာ အောင်အောင် တယောက် အိပ်ယာ ထလိုက်၏။ အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ် ကျော်အတွင်း နေ့ည မပြတ် လိုးလာခဲ့သော မယားဖြစ်သူ နို့အုံမှာ အနည်းငယ် တွဲနေသော်လည်း ဖင်ကြီးမှာ က်မသြားပဲ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက် နေသည်။ တွေးလက်စ အေတြးအား ဖြတ်တောက်ရင်း မျက်နှာသစ် ကာ အိမ်ရှေ့ ထြက္လာ ခဲ့လိုက်၏။

" ကိုအောင်  ဇင်မာ  ထမင်းကြော် ပြင်ထားလိုက်မယ်  ဆိုင်ကယ်ပြင်ပြီး  တခါထဲ စားနော် "

" အေးပါ "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်း အဖြတ် မယားဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောနေ သဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ပေ၄၀ ပေ၅၀ အိမ်ဝန်းအတွင်း ရှေ့၁၀ပေ အား ဆိုင်ကယ် ဝပ်ရှော ့ဆိုင်လေး ဆောက်ထားပြီး နောက်ပိုင်းအား ဝန်းပြည့်ခြံပြည့် ၂ထပ်အိမ် နံကပ်တိုက်လေး ဆောက်လုပ်ထားသည်။ ရပ်ကွက်လူကြီး ဦစံမောင် ဆိုင်ကယ်အား ပြင်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာရာ ဧည့်ခန်း ထမင်းစားပွဲခုံတွင် ထိုင်နေသော မယားဖြစ်သူ အား တွေ့လိုက်ရ၏။

" ပြီးပြီလား  ကိုအောင်  ထမင်းကြော် ပူတုန်း စားလိုက် "

အောင်အောင်မှာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာပြီး လက်မှ ဆီချေးများအား ဆပ်ပြာဖြင့် ပြောင်စင် အောင် ပွတ်တိုက် ဆေးကြောကာ ထမင်းကြော် စားနေလိုက် သည်။

" ဇင်မာရော စားပြီးပြီလား  ဒီနေ့ ဆေးရုံ  သြားရဦးမွာလား "

" ပြီးပြီ    ကိုအောင်  ထမင်းကြော် ပြီးပြီးချင်း  စားထားလိုက္တာ  ဒီနေ့  ဇင်မာက  နှိုက်ဂျူတီလေ  ကိုအောင် "

ဇင်မာမှာ နပ်(စ်)မ တယောက်အဖြစ် အိမ်ထောင် က်ျပီး ကတည်းက ဤနယ်မြို့လေးနှင့် မနီးမေဝး ရွာမှ လာရောက်၍ တာဝန် ထမ်းဆောင် နေ၏။အောင်အောင့် မိဘဘက်မှ အေမြရေသာ ဒီရပ်ကွက်လေးထဲရှိ နံကပ်တိုက်လေး၌ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင် ခဲ့သည်။ အသက် ၃၃နှစ်ထဲ ရောက်ရှိလာကာ အိမ်ထောင် သက်တမ်း ၁၀နှစ်အတွင်း ကေလး ၂ယောက် မွေးပြီးသည် အထိ ခန္ဓာကိုယ်မှာ က် မသွားပေ။ မျက်နှာသွယ်ကာ အသားရည် ဝင်းဝါပြီး ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက်နေရင်း ယောကျာ်းတိုင်း လည်ပြန်ငေးယူ ရတုန်းပင်။ အောင်အောင်မှာ အသက် ၄၀နား ကပ္လာ သော်လည်း မယားချောအား ခ်စ္လို့ လိုးလို့ မဝနိုင် ဖြစ်နေရသည်။ 

" ဇင်မာရေ  ဘာလုပ်နေတာလဲ  ထမင်းကြော် စားပြီးပြီ  ကော်ဖီ ဖျော်လေ "

အောင်အောင် တယောက် ပါးစပ္က ပြောရင်း အိမ်နောက်ဖေးဘက် လျှောက်လာ ခဲ့၏။

" ရေချိုးမလို့  ကိုအောင်ရေ  ပြီးရင်  အိမ်အတွက် လိုအပ်တာလေးတွေ  ဝယ္ဖို့  ဈေးသွားရဦးမယ်  ကော်ဖီထုပ်ရော နို့ဆီရော  မီးဖိုခန်းက  ကြောင်အိမ် ထဲမွာ  ရေနွေးက တည်ပြီးသား  ဖျော်သောက် လိုက်တော့နော် "

လင်ဖြစ်သူအား လှမ်းပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထမိန် ရင်လျားလေးဖြင့် ထြက္လာကာ ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်လာ ခဲ့သည်။ ကေလး ၂ယောက်အား နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်တိုင်း ရွာမှ သူမ မိဘမ်ားထံ ပို့ထား သဖြင့် လင်မယား ၂ယောက်ထဲ ရှိသည့်အိမ်မို့ ရေချိုးခန်း တံခါးအား စေ့ရုံစေ့ထားပြီး ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။ ဘော်လီမပါသဖြင့် နို့အုံဖွေးဖွေး ၂ဖက် အိကျလာစဉ်  လက်၂ဖက်နှင့် ပင့်ကိုင်ရင်း မနက္က အဖြစ်ပျက်အား ပြန်တွေး နေမိသည်။ မနက်ပိုင်း ထမင်းကြော်နေစဉ် အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံကြား ဖြင့် ထွက်ကြည့်ရာ ရပ်ကွက် လူကြီး ဦးစံမောင် ဖြစ်နေ၏။

" အော်  ဦးစံမောင်ပါလား "

" အေး  ဇင်မာ  အောင်အောင် မနိုးသေးဘူးလား  ငါ ဘုန်းကြီးကျောင်း သြားရမွာမို့ဟာ  ဆိုင်ကယ်က ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူး  အဲဒါ  အောင်အောင့် နိုးပေးပါဦး "

ဇင်မာ အိမ်ဝန်း တံခါးအဖွင့် ဦးစံမောင်မှာ ဆိုင်ကယ်၏ ဘယ်ဘက်ဘေး ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင်ရင်း ရှင်းပြ နေသည်။ ဇင်မာမှာ ညဝတ်အကျၤ ီ လက်တကိုင်းလေး နှင့် ဒူးဖုံးစကပ် တွဲလျက်လေး ဝတ်ထားလျက်မို့ လမ်းလျှောက် လိုက်တိုင်း နို့အုံများနှင့် ဖင်ကြီးမှာ တုန်ခါနေ၏။ ဦးစံမောင်မှာ ဇင်မာ အိမ်ထဲမှ ထြက္လာ ကတည်းက အနားရောက်သည်အထိ မလွတ်တမ်း ခိုးကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချနေရသည်။ ဇင်မာ အနား ရောက်မှ ဦးစံမောင်က ဒူးတဖက် ထောင်ကာ ထိုင်ချရင်း ဆိုင်ကယ် ငုံကြည့်နေ၏။ ပုဆိုး အောက်နားစ က ဒူးခေါင်းပေါ် တင်နေကာ ဦးစံမောင် ပေါင်ကြားမှ လမွှေးအုံကြီးအောက် စိုက်ကျနေသော လီးအား ဇင်မာ အတိုင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။

" က်ြီ  က်ြိ "

" အာ  လန့်လိုက်တာ  ကိုအောင် ရယ် 

အသံမေပး  ဘာမပေးနဲ့ "

အတွေးလွန်နေစဉ် ရေချိုးခန်း တံခါးပွင့်ကာ လင်တော် မောင် ဝင်လာသဖြင့် အေတြးစ ပ်က္သြားရ၏။

" ကြည့်နေတာ ကြာပြီ  ဇင်မာက နို့တွေကိုင် ပြီး  ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလည်း "

" အိုရ်  ကိုအောင် ကလည်း  ဘာမွ မတွေးပါဘူးနော်  ရေချိုးမလို့ပါ "

" ချိုးချိုး မြန်မြန်  ဈေးပြန်ရင်  ကိုအောင် တို့  တနေကုန်  နှပ်ရအောင် "

" အင်းပါ "

ခဏအျကာ ဇင်မာ တယောက် ရေချိုးပြီးစီးကာ ဈေးသို့ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ထွက်သွားတော့၏။ မယားဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် အောင်အောင်မှာ ရေချိုးခန်းထဲမှ အဖြစ်ပျက် အား ပြန်တွေးနေမိ၏။ ဇင်မာမှာ ရွာမှ သူငယ်ချင်း ဝေယံနဲ့များ လိုင်းပေါ်ချက်ရင်း လိုးခဲ့ပုံများအား ပြန်တွေး နေသလားဟု တွေးနေမိ၏။ ၁နာရီခန့် အျကာ ဇင်မာ ဈေးမှ အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး မီးဖိုခန်းထဲ သားငါး ဟင်းသီး ဟင်းရွတ်များ သိမ်းဆည်းကာ အိပ်ခန်း ထဲ ဝင်လာခဲ့ သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက်လှန် မှေးနေသော လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်၏။

" ဇင်မာ  ကိုအောင် သိချင်တာ  တခုလောက် မေးချင်လို့  မှန်မှန် ဖြေပေးနော် "

ဇင်မာ လှဲချလိုက်သည်နှင့် စိုးမင်းမှာ ရုတ်တရက် လှမ်းပြောလိုက်သည်။

" မေးလေ  ကိုအောင် "

" ဒီလိုကြာ  ကိုအောင် တို့ ယောကျၤားတွေ  စိတ်ကြွလာလို့ ဂွင်းထုရင်  မိန်းမ  တစ်ယောက်ယောက်ကို  မှန်းပြီးထု ကြတာ "

" အယ် "

" ဇင်မာတို့ မိန်းခလေးတွေရော  စိတ်ကြွလာချိန်

စောက်ပတ်ကိုပွတ်ရင်  ယောကျၤား တစ်ယောက် ယောက် ကို မှန်းပြီးပွတ် ကြတာလား  အဲ့ဒါသိချင်လို့ "

" အာ   သူတို့ ကြိုက်တဲ့သူ  မှန်းမှာပေါ့  ကိုအောင် ရဲ့ "

" အင်း  ဇင်မာရော  စိတ်ထန်နေချိန်   ဘယ်သူ့ကိုမှန်းလဲ  ပြောပြပါလား  မရှက်နဲ့နော် 

ကိုအောင်   စိတ်မဆိုးဘူး  တစ်ကယ်သိချင်လို့ပါ "

" အင်  ကေလး ၂ယောက်  ရျပီးမွ ဘာတွေမေးနေတာလဲ  ကိုအောင် ရယ် "

" ပြောပါ  ဇင်မာရာ  သိချင် လို့ပါကြာ "

အောင်အောင် စကားပြောရင်း ပက်လက်လှဲနေသော မယားဖြစ်သူ ဘက် ကိုယ်တစောင်း လှည့်ကာ ပေါင်ဂွ လေးထဲမှ စောက်ပတ် အုံလေးအား ထမိန်အပြင်မှ လက်ဝါးဖြင့် ဖိချေလိုက်တော့သည်။

" အ  ရွီးးးးးး   ကိုအောင် မေးလို့ ပြောပြမှာနော်  ပြီးရင်  စိတ်မဆိုး ရဘူး "

" စိတ်မဆိုးပါဘူး  ဇင်မာ ရယ် ပြောပြ   ကတိပေးတယ် "

" ဇင်မာက  ဝေယံ ကို  မှန်းတာ ကိုအောင် "

" ဟင်  ဇင်မာတို့  ရွာက  ဝေယံ လား "

" ဇြိဇြိ  ဗျစ်  ပလွပ်ပလွပ် "

စကားပြောရင်း အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ထမိန်အောက်နား စအား ဗိုက်ပေါ် ဆွဲတင်ကာ အရည်အိုင်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထည့်ကာ အထုတ် အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။

" ပြောလေ  ဘယ္လို မှန်းဖြစ်တာလဲ "

" အ  အားးးး  ရွီးးးး  ကိုအောင် ရယ်  လိုးမှာဖြင့် လိုးလေ "

" လိုးမွာပါ  ဇင်မာ ရာ  မလိုးခင်  ဇင်မာ့  အကြောင်းလေး   နားထောင်ချင်တာပါ "

အောင်အောင် တယောက် ရင်တွေ တစ်ဒိုင်းဒိုင်း ခုန္ကာ အသက်ရှုသံ များပင် ပြင်းထန်လာရ၏။ မယားဖြစ်သူ မွာ သူစိမ်း ယောင်္ကျားအား မှန်းပြီး အလိုးခံသည့် အကြောင်း ကို သိချင် နေတော့သည်။ လက္ကို ခပ်မြန်မြန် အထုတ် သွင်း လုပ်ရင်း ပါးစပ္ကလဲ တတွတ်တွတ် မေးနေရှာ၏။

" ခုလိုးတော့လေ  ဇင်မာ  ကိုအောင် လိုးတာ  ခံချင် နေပြီ "

" အင်းပါ  ဘာလို့ ဝေယံ   လိုးပေးတာ ခံချင်တာလဲ  ပြောလေ  ဇင်မာ "

" အ   အ  အဲဒါ  ကိုအောင့် ကြောင့်လေ  ရွီးးးးး  အဟင့် ဟင့် "

အောင်အောင်မှာ လက်ခလယ်အား မွှေရင်း လက်မဖြင့် ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား ဖိချေလိုက်ရာ  ဇင်မာ တယောက် ပက်လက် အေနထားမွ ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့သည်။ 

" ပြောပါ ဇင်မာရယ်  ကိုအောင် ကြားချင်လှပြီ "

" အားးးး  အအ  ပြော  ပြော  ပြောပီးရင်  လိုးပေးနော် "

အောင်အောင် စိတ်ကြွလာရ၏။ မယားဖြစ်သူ ၏ တိတ္တခိုး ကာမစိတ်လေးအား သိခွင့်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအား ဆွဲစုပ်သည်နှင့် ဇင်မာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား မ်ားကာ လက်ခလယ် အား ညှစ်နေရှာ၏။ 

" ကိုအောင်  ဖေ့ဘုတ် အကောင့်ကနေ  ဇင်မာ့ ဟန်ဆောင်ပြီး  စကားတွေ ပြောတာလေ  ၂လ လောက်နေတော့  ဝေယံက   ဆေးရုံ လာတွေ့ရှာတယ် "

" အော် "

" နောက်တော့  ကိုအောင် ချက်ထားတာတွေကို  ဇင်မာ ပြောတယ် ထင်ပြီး  ဟို လေ  ဟိုဟာ "

" ဟမ်  ပြောလေ  ရဲ ရဲ ပြော ပါ  ဇင်မာ ရယ် "

" ဟို  ဟို  ဇင်မာ့ ဟာကို  ပြခိုင်းတော့တာ "

" အင်း  ဆေးရုံမှာပဲလား "

" မဟုတ္ဖူး  ကိုအောင်  ဇင်မာ  ဆေးရုံက ဂျူတီ  ပြီးလို့ အိမ်ပြန်တော့  အအေးဆိုင် တဆိုင်ကို  ဇွတ်ခေါ်သွားတာ  လမ်းဘေး  သစ်ပင်အုပ်တွေ  ရှိတဲ့ ဆိုင်လေးပါ  သစ်ပင်တွေ ကြားထဲ  ၂ယေက်တွဲ  ထိုင်လို့ ရတဲ့  ခုံလေးတွေနဲ့လေ "

" အင်း  ဆက်ပြော "

" ဝေယံနဲ့ အတူထိုင်ပြီး  အေအး မှာတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်း မှာလည်း  အတွဲလေးတွေ  ထိုင်နေကြတာ  ဝေယံက  ဇင်မာ့ကို ဖက်ရင်း နက်ဖန် ရွာပြန်မယ့် အကြောင်း အရင်ပြောတယ်  တဆက်ထဲ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြားကို နိူက်တော့တာပဲ "

" ဟာ  တကယ် "

" အင်းလေ  ကိုအောင် ကြောင့်  ဇင်မာလည်း ဘုမသိ ဘမသိ  အနိူက်ခံလိုက် ရတယ် "

အောင်အောင် မနေနိုင်တော့ မယားဖြစ်သူ ထမိန်အား ဆြဲခ်ြတ္ကာ အပေါ်မှ ခြကာ လီးအား အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်း ပစ်သည်။

" အာ  လိုး  လိုး  လိုး ဖြစ် ကြ လား  ဇင်မာ "

" မ လိုး ဖြစ် ပေ မယ်  "

ရုတ်တရက် စကားပြောရင်း ရပ်လိုက်သော ဇင်မာ ကြောင့် အောင်အောင့် စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

" ဆက်ပြော လေ  "

" သူ့လီးကို  စုပ် ခိုင်း တာ  ကိုအောင်ရဲ့ "

" ဟင်  အအေးဆိုင် ထိုင်ခုံ ပေါ်မှာလား  အင့်  ဘွတ်  ဗျစ်  ဖွပ်    ဘွတ် ဘွတ် "

အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ တယောက် သူစိမ်း ယောကျၤား လီးအား စုပ်ပေးခဲ့သည်ကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာကာ စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြီး အပေါ်မှ မနားတမ်း ခွလိုးတော့၏။

" အားးးး  အ  အ  အင်း  ဟုတ်တယ်  ကိုအောင်ရဲ့  ထိုင်ခုံက သစ်ပင် ကွယ်နေတော့  ဘယ္သူ့မွ မမြင်ရဘူး   ဇင်မာလည်း  ဝေယံလီးကို  ဖုန်းထဲပဲ မြင်ဖူးတာလေ  အသားဖွေးတော့  လီးအရည်ပြားပါ ဖွေးပြီး  ဒစ်ကြီး ကားထွက်နေတာ  ဒီကြားထဲ လီးပေါ်က  ဂေါ်လီတွေက  ဖုဖေါင်းနေတော့  မြင်တာနဲ့  ကြက်သီးတွေ  တဖြန်းဖြန်း ထလာရင်း အာခေါင်တွေ   ခြောက်လာတယ် "

" အင်း  အဲဒါနဲ့  ဇင်မာက စုပ်ပေး လိုက္တာလား "

"  ကြည့်နေတုန်း  ဝေယံက  အဖုတ်နိူက်နေတဲ့ လက်နဲ့  ဇင်မာ့  ခေါင်းကို ဆွဲနိမ့်ပြီး  လီးထိပ်နဲ့ တေ့ပေး လိုက္တာ  ဇင်မာလည်း မနေနိုင် တော့တာပါ  လီးကြီးက  ကိုအောင့်ထက် တုတ်တယ်  လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး   ဒစ္ကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးကို  လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးလိုက်နဲ့  စုပ်ပေး နေမိတာ  မျကာပါဘူး  ဇင်မာ့ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့  လရည်တွေ ပန်းထုတ် နေတာပေါ့ "

" အ   အားးးးး  ဘွတ်   ဘွတ်   ဘွတ်  ကောင်းလိုက်တာ  ဇင်မာရယ်  ရွီးးးးး  ရွီးးးးးးးး  ထွက်   ထွက်  ထွက်ပြီ ဟာ "

ဇင်မာ့ စကားဆုံးသည်နှင့် အောင်အောင် တယောက် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဆက်ကနဲ့ တောင့်တင်း လာကာ တဘွတ်ဘွတ် လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက် ကုန်သည်။ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် အလိုးခံနေသော ဇင်မာလည်း အဖုတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားသည်နှင့် အောင်အောင့် လီးအား အဖုတ်အတွင်းသား များဖြင့် ညှစ်ပေးကာ စောက်ရည်များ ထြက္က်လာရ၏။

ညပိုင်း စားသောက် ပြီးသည်နှင့် လင်မယား ၂ယောက် အိပ်ယာဝင်စဉ် အောင်အောင်မှာ ဇင်မာ့ ဖေ့ဘုတ် အကောင့်အား ဖွင့်ကာ လျှောက်ကြည့်နေသည်။ 

ဒုတိယပိုင်း ဆက်ရန်